De prijswinnaars van de Wereld Kinderen Haiku Wedstrijd 2024 zijn bekend gemaakt tijdens de prijsuitreiking op 26 juni in het Japanmuseum SieboldHuis in Leiden. De winnaar van de publieksprijs is Fenn Villena. De derde prijs is voor Finn Mulder, de tweede prijs is voor Mert Öncü en de eerste prijs is voor Philip van den Berg. Van harte gefeliciteerd met jullie prijs Fenn, Finn, Mert en Philip. Klik hier voor het juryrapport.
Eerste plaats: Philip van den Berg
Gebakken pisang
Iedereen rent naar binnen
Ze leert het mij ook
Opmerkingen van de jury bij de inzending van Philip van den Berg:
Prachtig gedetailleerde tekening. De kleuren zijn heel goed gekozen en geven het geheel een fijn en huiselijk gevoel. De tinten blauw contrasteren mooi met het geel van de pisang. En het groen van de bladeren zorgt voor een perfecte samenhang in het beeld. Ook mijn complimenten voor de subtiele kringelende damp. Ik kan de pisang haast ruiken!
Jurylid: Marieke Nelissen
Haiku schrijven is de kunst van het weglaten en met wat er overgebleven is een “groter” verhaal suggereren. Dat is wat er in de haiku van Philip gebeurt. Het is als een scène uit een film waarbij ook nog eens de zintuigen ingeschakeld worden (bij regel 1 komen de geuren me al tegemoet). In regel 2 is er opeens beweging. In gang gezet door de heerlijke geuren uit de eerste regel. Ik zie een heel dorp, huisjes, kinderen op straat en voel de feestelijkheid van het moment. Ik wil er ook bij zijn. En dan de verrassende wending in regel drie. Niet het “logische” vervolg: we gaan aan tafel. Nee, een plotselinge wending van de buitenwereld naar de binnenwereld van de schrijver. Want ook al staat het er als een mededeling: ze leert mij het ook, er spreekt een groot gevoel van verlangen en trots uit. Heel knap!
Jurylid: Bouwe Brouwer
Tweede plaats: Mert Öncü
Kunst samen kijken.
Weet niet wat het betekent.
Gelukkig papa bij me.
Opmerkingen van de jury bij de inzending van Mert Öncü:
Er zit een goed museumgevoel in de tekening. De grote ruimte met het hoge plafond geeft het geheel een formeel uiterlijk. En dat past erg goed bij de tekst! Je kunt je immers aardig verloren voelen in een museum. De kunst achter glas in de steriele ruimtes maakt het er niet makkelijker op. Het perspectief van de zuilen is ook erg goed getekend!
Jurylid: Marieke Nelissen
Samen met papa op stap. Vader wil je graag iets laten zien, wil je iets leren: samen naar kunst kijken. Maar dat kan best ingewikkeld zijn. Misschien zelfs wel een beetje eng. Maar gelukkig is papa daar. Om dat wat je ziet uit te leggen? Of om je ook een beetje te beschermen tegen alle indrukken. Of, het maakt even niet zoveel uit waar je bent, als het maar gezellig bij papa is. De eerlijke kijk en woorden van een kind, van Mert, zorgen hier in drie regels voor een heel verhaal waarbij veel emoties en gedachten te voelen zijn. Gevoelens die voor mij als papa heel herkenbaar zijn.
Jurylid: Bouwe Brouwer
Derde plaats: Finn Mulder
Surfen met papa.
Ik val van mijn board.
Ik plas in de zee.
Opmerkingen van de jury bij de inzending van Finn Mulder:
Een hele vrolijke tekening dankzij de twee glimlachen op de gezichten van de surfers. Ze lijken iets boven het water te zweven waardoor ik een gevoel van vrijheid krijg. Doordat de vader achter de zoon is geplaatst, voel je duidelijk de relatie tussen de twee surfers. Mooi hoe je ons door je tekening heen leidt. Eerst zie ik de vader, dan de zoon en uiteindelijk blijven mijn ogen hangen op de rechte gele straal naar beneden. De volgorde van kijken past perfect bij de tekst!
Jurylid: Marieke Nelissen
Haiku is het grote voelen in het kleine. Oftewel, je schrijft over een kleine gebeurtenis en in die drie regels is een groot gevoel voelbaar. In deze haiku is dat al te voelen in de eerste twee regels. Surfen met papa is voor de schrijver een belangrijke ervaring, dat voel je meteen. En als er dan ook nog iets “mis” gaat, is de spanning nog groter. De derde regel vormt een prachtige anticlimax: de actie van regel één en twee is verdwenen en maakt plaats voor iets dat, nou ja, soms gewoon even moet. Maar niet alleen dat. Het voelt ook als een soort “terugpakken” van de zee: jij gooide mij net van mijn board: kijk, dit vind ik ervan, ik laat me niet kisten. En, wat ik aan het begin al zei, “het grote voelen in het kleine”: hoe nietig is de mens toch tegenover zoveel water.
Jurylid: Bouwe Brouwer
Winnaar Publieksprijs: Fenn Villena
Full moon festival
Families come together
Lanterns set ablaze
Met in totaal 27 stemmen heeft deze inzending van Fenn Villena de meeste stemmen gekregen.
